We stuiten regelmatig op verwarring over het proces van het instellen van veiligheidsvoorraden. Deze blog hoopt duidelijkheid te scheppen over het probleem.
Veiligheidsvoorraad is een cruciaal onderdeel in elk systeem van voorraadbeheer. Inderdaad, sommigen inventaris software behandelt veiligheidsvoorraad als de belangrijkste beslissingsvariabele in de zoektocht om de voorraadkosten af te wegen tegen de beschikbaarheid van artikelen. Helaas is die aanpak niet de beste manier om de balans te vinden.
Realiseer u eerst dat veiligheidsvoorraad deel uitmaakt van een algemene vergelijking:
Voorraaddoel = gemiddelde doorlooptijdvraag + veiligheidsvoorraad.
De gemiddelde doorlooptijdvraag wordt gedefinieerd als de gemiddelde gevraagde eenheden vermenigvuldigd met de gemiddelde doorlooptijd voor aanvulling. Voorbeeld: Als de dagelijkse vraag gemiddeld 2 eenheden bedraagt en de gemiddelde doorlooptijd 7 dagen is, dan is de gemiddelde doorlooptijdvraag 2 x 7= 14 eenheden. Het is voldoende om 14 eenheden bij de hand te houden om aan de typische vraag te voldoen.
Maar we weten allemaal dat de vraag willekeurig is, dus voldoende voorraad aanhouden om de gemiddelde doorlooptijdvraag te dekken, nodigt uit tot stockouts. Zoals we graag zeggen, "Het gemiddelde is niet het antwoord." Het slimme antwoord is om wat toe te voegen Safety stock om willekeurige pieken in de vraag op te vangen. Maar hoeveel?
Daar zit het probleem. Als je een getal voor de veiligheidsvoorraad probeert te raden, bevind je je op glad ijs. Hoe weet je wat het "juiste" nummer is? Je denkt misschien dat je je daar geen zorgen over hoeft te maken omdat je nu een goed genoeg antwoord hebt, maar dat antwoord heeft een houdbaarheidsdatum. Doorlooptijden veranderen. Dat geldt ook voor vraagpatronen. Dat geldt ook voor de prioriteiten van het bedrijf. Dat betekent dat het goede antwoord van vandaag de blunder van morgen kan worden.
Sommige bedrijven proberen het te omzeilen met een ruwe olie vuistregel aanpak. Ze kunnen bijvoorbeeld iets zeggen als "Veiligheidsvoorraad instellen op twee weken extra gemiddelde vraag." Deze benadering is verleidelijk: er is alleen eenvoudige wiskunde voor nodig en het is duidelijk. Maar om de redenen die in de vorige paragraaf zijn genoemd, is het dwaas. Liever een goed antwoord dan een handig antwoord.
Je hebt een principiële, objectieve manier nodig om de vraag te beantwoorden die rekening houdt met de wiskunde van willekeur. Meer dan dat, je hebt een antwoord nodig dat gekoppeld is aan de key performance indicators (KPI's) van het systeem: voorraadkosten en artikelbeschikbaarheid.
Simpele logica geeft je een idee van het antwoord, maar het geeft niet het aantal dat je nodig hebt. U weet dat een grotere veiligheidsvoorraad zowel de kosten als de beschikbaarheid verhoogt, terwijl een kleinere veiligheidsvoorraad beide verlaagt. Maar zonder te weten hoeveel die statistieken zullen veranderen als u de veiligheidsvoorraad verandert, kunt u de beslissing over de veiligheidsvoorraad niet afstemmen op de intentie van het management om de balans te vinden tussen kosten en beschikbaarheid.
In plaats van blind te vliegen, kunt u teruggaan naar de keuze van veiligheidsvoorraad door eerst de juiste keuze voor voorraaddoel te vinden. Als je dat eenmaal hebt gedaan, springt de veiligheidsvoorraad tevoorschijn door een simpele aftrekking:
Veiligheidsvoorraad = voorraaddoel - gemiddelde doorlooptijdvraag.
Vaak zullen bedrijven aangeven dat ze geen veiligheidsvoorraad hebben omdat het veld voor de veiligheidsvoorraad in hun ERP-systeem leeg is. Bijna altijd wordt een veiligheidsvoorraad ingebouwd in het beoogde voorraadniveau dat ze hebben vastgesteld. Het is dus heel nuttig om de bovenstaande formule te gebruiken om "terug te halen" hoeveel veiligheidsvoorraad u in het plan aan het inbouwen bent. De sleutel is niet alleen om te weten hoeveel veiligheidsvoorraad u bij u heeft, maar ook om de link tussen uw voorraaddoel, veiligheidsvoorraden en de bijbehorende KPI's.
Stel bijvoorbeeld dat u slechts een kans van 5% kunt tolereren dat uw voorraad wordt aangevuld terwijl u wacht op aanvulling (voorraadteksten noemen dit interval de 'risicoperiode'). Software kan de vraaggeschiedenis van elk item onderzoeken en de kansen op voorraad berekenen op basis van de duizenden verschillende vraagscenario's die kunnen optreden tijdens de doorlooptijd. Dan is het juiste antwoord voor het voorraaddoel de keuze die leidt tot niet meer dan een voorraadrisico van 5%. Gegeven dat doel en de gemiddelde doorlooptijd kennende, valt de juiste waarde van de veiligheidsvoorraad er direct uit door af te trekken. Ook maak je kennis met de gemiddelde houd-, bestel- en tekortkosten.
Dat is wat we bedoelen met "terug in de veiligheidsvoorraad". Begin met de bedrijfsdoelstellingen, bepaal het juiste voorraaddoel en leid als laatste stap de veiligheidsvoorraad af. Begin niet met een gok over veiligheidsvoorraad en hoop op het beste.
gerelateerde berichten
Vind uw plek op de voorraadafwegingscurve
This video blog holds essential insights for those working with the complexities of inventory management. The session focuses on striking the right balance within the inventory tradeoff curve, inviting viewers to understand the deep-seated importance of this equilibrium.
Waarom MRO-bedrijven aanvullende software voor serviceonderdelenplanning en inventarisatie nodig hebben
MRO-organisaties bestaan in een breed scala van industrieën, waaronder openbaar vervoer, elektriciteitsbedrijven, afvalwater, waterkracht, luchtvaart en mijnbouw. Om hun werk gedaan te krijgen, gebruiken MRO-professionals Enterprise Asset Management (EAM) en Enterprise Resource Planning (ERP)-systemen. Deze systemen zijn ontworpen om veel taken uit te voeren. Gezien hun kenmerken, kosten en uitgebreide implementatievereisten wordt aangenomen dat EAM- en ERP-systemen het allemaal kunnen. In dit bericht vatten we de behoefte aan aanvullende software samen die zich richt op gespecialiseerde analyses voor voorraadoptimalisatie, prognoses en planning van serviceonderdelen.
Head to Head: welk voorraadbeleid voor serviceonderdelen is het beste?
Onze klanten hebben doorgaans gekozen voor één manier om hun voorraad serviceonderdelen te beheren. De professor in mij zou graag willen denken dat het gekozen voorraadbeleid een beredeneerde keuze was uit de weloverwogen alternatieven, maar het is waarschijnlijker dat het gewoon zo is gebeurd. Misschien had de inventarishoncho van lang geleden een favoriet en bleef die keuze hangen. Misschien gebruikte iemand een EAM- of ERP-systeem dat maar één keuze bood. Misschien zijn er enkele gissingen gedaan, gebaseerd op de toenmalige omstandigheden.