Wat doet u wanneer u een periodiek gevraagd artikel, zoals een reserveonderdeel, voorspelt met een gemiddelde vraag van minder dan één eenheid per maand? Meestal is de vraag nul, maar het onderdeel is zakelijk significant; het kan niet worden genegeerd en moet worden voorspeld om er zeker van te zijn dat u voldoende voorraad heeft.

Uw keuzes zijn meestal gecentreerd rond een paar opties:

Optie 1: Rond elke maand af naar 1, dus uw jaarprognose is 12.

Optie 2: Rond elke maand naar beneden af op 0, zodat uw jaarprognose 0 is.

Optie 3: Prognose "hetzelfde als dezelfde maand vorig jaar", zodat de prognose overeenkomt met de werkelijke waarde van vorig jaar.

Er zijn duidelijke nadelen aan elke optie en niet veel voordeel aan een van hen. Optie 1 resulteert vaak in een forse overprognose. Optie 2 resulteert vaak in een aanzienlijke ondervoorspelling. Optie 3 resulteert in een prognose die bijna gegarandeerd de werkelijke aanzienlijk zal missen, aangezien het niet waarschijnlijk is dat de vraag in exact dezelfde periode een piek zal bereiken. Als u het item MOET voorspellen, raden we normaal gesproken optie 3 aan, aangezien dit het meest waarschijnlijke antwoord is dat de rest van het bedrijf zal begrijpen. 

Maar een betere manier is om het helemaal niet te voorspellen in de gebruikelijke zin en in plaats daarvan een "voorspellend bestelpunt" te gebruiken dat is afgestemd op het door u gewenste serviceniveau. Om een voorspellend bestelpunt te berekenen, kunt u het gepatenteerde Markov-bootstrap-algoritme van Smart Software gebruiken om alle mogelijke eisen die tijdens de doorlooptijd kunnen optreden te simuleren en vervolgens het bestelpunt te identificeren dat uw beoogde serviceniveau zal opleveren.

Vervolgens kunt u uw ERP-systeem configureren om meer te bestellen wanneer de voorhanden voorraad het bestelpunt overschrijdt in plaats van wanneer u naar verwachting nul bereikt (of welke veiligheidsvoorraadbuffer dan ook wordt ingevoerd). 

Dit zorgt voor meer logische bestellingen zonder de onnodige aannames die nodig zijn om een af en toe gevraagd onderdeel met een laag volume te voorspellen.

Wat is het verschil en waarom het van belang is voor voorraadplanning.

Degenen die nieuw zijn in het onderdelenplanningsspel worden vaak in de war gebracht door de vele variaties in de namen van onderdelen. Deze blog wijst op onderscheidingen die wel of niet van operationele betekenis zijn voor iemand die een vloot reserveonderdelen beheert en hoe die verschillen van invloed zijn op de voorraadplanning.

Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen "reserveonderdelen" en "vervangende" onderdelen? In dit geval is het verschil hun bron. Een reserveonderdeel zou worden gekocht bij de fabrikant van de apparatuur, terwijl een vervangend onderdeel bij een ander bedrijf zou worden gekocht. Voor iemand die een vloot reserveonderdelen beheert, zou het verschil twee verschillende items in zijn onderdelendatabase zijn: de bron zou anders zijn en de eenheidsprijs zou waarschijnlijk anders zijn. Het is mogelijk dat er ook een verschil is in de gebruiksduur van de onderdelen van de twee bronnen. De "OEM"-onderdelen zijn mogelijk duurzamer dan de goedkopere "aftermarket"-onderdelen. (Nu hebben we vier verschillende termen die deze onderdelen beschrijven.) Deze verschillen zouden van belang zijn voor het optimaliseren van een inventaris van reserveonderdelen. Software die optimale bestelpunten en bestelhoeveelheden berekent, zou tot verschillende antwoorden komen voor onderdelen met verschillende eenheidskosten en verschillende vervangingspercentages.

Misschien is het grootste onderscheid tussen "verbruiksgoederen" en "repareerbare" of "roteerbare" onderdelen. Het belangrijkste verschil tussen hen zijn hun kosten. Het is dwaas om te proberen een gestripte schroef te repareren; gewoon weggooien en een andere gebruiken. Maar het is ook dwaas om een onderdeel van $50.000 weg te gooien als het gerepareerd kan worden voor $5.000. Het optimaliseren van het voorraadbeheer voor vloten van elk type onderdeel vereist heel andere wiskunde. Bij verbruiksgoederen kunnen de onderdelen als anoniem en uitwisselbaar worden beschouwd. Bij "rotatables" moet elk onderdeel in wezen afzonderlijk worden gemodelleerd. We behandelen ze allemaal als cyclisch door de toestanden 'operationeel', 'in reparatie' en 'stand-by/reserve'. Beslissingen over repareerbare onderdelen worden vaak afgehandeld door middel van een kapitaalbegrotingsproces, en de belangrijkste analytische vraag is: "Hoe groot moet onze voorraad reserveonderdelen zijn?"

Er zijn andere onderscheidingen die tussen onderdelen kunnen worden gemaakt. Kritiek is een belangrijk kenmerk. De gevolgen van het uitvallen van een onderdeel kunnen variëren van "we kunnen de tijd nemen om een vervanging te krijgen" tot "dit is een noodgeval; zet die machines snel weer aan het werk”. Bij het uitzoeken hoe we onderdelen moeten beheren, moeten we altijd een evenwicht vinden tussen de voordelen van een grotere voorraad onderdelen en de dollarkosten. Kritiek verschuift de balans naar veilig spelen met grotere voorraden. Dit dicteert op zijn beurt hogere planningsdoelen voor statistieken over de beschikbaarheid van onderdelen, zoals serviceniveaus en opvullingspercentages, wat zal leiden tot grotere bestelpunten en/of bestelhoeveelheden.

Als u googelt op "soorten reserveonderdelen", ontdekt u andere classificaties en onderscheidingen. Vanuit ons perspectief bij Smart Software zijn de woorden minder belangrijk dan de getallen die bij onderdelen horen: eenheidskosten, gemiddelde tijd tot storing, gemiddelde tijd tot reparatie en andere technische input voor onze producten die bepalen hoe de onderdelen kunnen worden beheerd voor maximaal voordeel.