Wat is de schuld van het hebben van te veel van de dingen die je niet nodig hebt en niet genoeg van de dingen die je wel nodig hebt? Variaties in vraag en aanbod worden vaak de schuld gegeven. Deze problemen zijn aanzienlijk en lijken onmogelijk te overwinnen, waardoor veel organisaties eenvoudigweg verkeerd toegewezen voorraden accepteren als een kostenpost voor het zakendoen. Het echte probleem zijn echter niet simpelweg late leveringen door leveranciers en een onvoorspelbare vraag. Dit zijn de 'facts of life' van supply chain planning en het gaat erom hoe uw bedrijf hiermee omgaat. Bekijk de vlog van Greg Hartunian om zijn mening te horen en wat je eraan kunt doen.

Slimme voorraadplanning en -optimalisatie berekent automatisch het voorraadbeleid dat het beste rendement voor uw bedrijf oplevert, rekening houdend met voorraadkosten, bestelkosten en voorraadtekorten. Om het in actie te zien, kunt u zich hieronder registreren om een demonstratie van 12 minuten te bekijken.

Veel bedrijven hanteren een filosofie van "het is beter om het te hebben en niet nodig te hebben, dan om het nodig te hebben en niet te hebben". Planningsinitiatieven zoals het implementeren van software voor voorraadoptimalisatie om bestelpunten, veiligheidsvoorraden en bestelhoeveelheden te optimaliseren, worden vaak gezien als beperkt gericht op het verminderen van de voorraad en niet nagestreefd. Stock-out kosten kunnen zeer hoog zijn. De middelen zijn echter eindig. De alternatieve kosten van het houden van te veel van één product betekent minder ruimte, geld en middelen voor een ander product. Overbevoorrading van één artikel vermindert de mogelijkheid om een adequaat serviceniveau te bieden voor andere artikelen. Het rechtvaardigen van overvoorraden door te stellen dat het goed is voor de klant, is op zijn best een slecht excuus dat de klant schaadt en negeert waar voorraadoptimalisatie echt om draait: voorraadinvesteringen op de juiste manier herverdelen.

Afnemende opbrengsten en voorraad

Met elke extra voorraadeenheid die u bij u heeft, koopt u verhoudingsgewijs minder service. Voorraadoptimalisatiesoftware kan u helpen inzicht te krijgen in het exacte voorraadrisico bij een bepaald voorraadniveau. Stel dat uw voorraadrisico met 20 voorraadeenheden 10% is. Als u nog eens 10 eenheden toevoegt en 30 eenheden meeneemt, kan het risico op voorraad worden gehalveerd tot 5%. Als u er vervolgens nog eens 10 bij optelt voor een totaal van 40 eenheden, kan het risico op voorraaduitval alleen maar dalen tot 4%. Op een gegeven moment is de extra voorraad de extra service die het koopt gewoon niet waard. Dit is met name het geval als het geld dat is gebruikt om die extra 10 eenheden te kopen om een kleine verhoging van het serviceniveau op één item te krijgen, had kunnen worden besteed aan een ander, even belangrijk item voor een grotere toename van de service.

Meer meenemen dan u nodig heeft, betekent dat u uw activa niet efficiënt beheert, wat geld kost, wat betekent dat u uw klant niet de beste prijs kunt bieden, wat uw vermogen om de concurrentie te verslaan schaadt. Het betekent ook dat er minder geld is om in andere items te investeren. Dit resulteert in het algemene gezegde "We hebben te veel van de dingen die we niet nodig hebben en niet genoeg van de dingen die we doen."

Voorraadoptimalisatie gaat over herverdeling

Het voorbeeld in de hoofdafbeelding van de blog benadrukt de voordelen van het opnieuw toewijzen van voorraad. We gebruikten waarschijnlijkheidsvoorspelling om de serviceniveaus en voorraadkosten in te schatten die zouden voortvloeien uit het huidige voorraadbeleid. Vervolgens hebben we een 'wat als'-scenario uitgevoerd door het beleid aan te passen. In de benchmark die in de eerste kolom wordt weergegeven, werd voorspeld dat de huidige voorraadniveaus een serviceniveau van 84.78% zouden opleveren en dat er $1.67 miljoen aan voorraad nodig was. Bijna 12% van de itemnummers hadden hun punt van afnemend rendement bereikt en er werd voorspeld dat ze een 100%-serviceniveau zouden bereiken. Door een maximaal serviceniveau van 99% en een minimaal serviceniveau van 80% op te leggen, hebben we de voorraad opnieuw toegewezen. Als gevolg hiervan daalden de voorraadinvesteringen tot $1,5 miljoen en steeg het serviceniveau met 3%!

Het exacte punt waarop het rendement afneemt, is afhankelijk van het artikel, de betrokken klanten en het bedrijf dat de opslagbeslissing neemt. Het is belangrijk om inzicht te hebben in de inherente niveaus van het voorraadrisico dat voortvloeit uit het huidige voorraadbeleid en hoe veranderingen in het huidige beleid de risico's en kosten zullen beïnvloeden. Dit maakt het mogelijk om de inventaris opnieuw vorm te geven, zodat de service kan worden gemaximaliseerd tegen de laagst mogelijke kosten.

Download hier het Smart Inventory Optimization productblad: https://smartcorp.com/inventory-optimization/

Voorraadbeheer vereist dat leidinggevenden concurrerende doelen tegen elkaar afwegen: hoge productbeschikbaarheid versus lage investering in voorraad. Leidinggevenden vinden dit evenwicht door beschikbaarheidsdoelen en budgetbeperkingen te stellen. Vervolgens vertalen supply chain-professionals deze 'opdrachtgeversintenties' in gedetailleerde specificaties over punten opnieuw ordenen en bestel hoeveelheden.

Een spannende race tussen vraag en aanbod

Laten we ons concentreren op bestelpunten (ook bekend als minuten). Ze werken als volgt. Naarmate de voorhanden voorraad afneemt als reactie op de vraag, daalt deze uiteindelijk tot of onder een triggerwaarde, het bestelpunt of min. Op dat moment is het alsof er een pistool afgaat om een race tussen vraag en aanbod te starten. Er wordt een aanvullingsopdracht verzonden om het artikel opnieuw te bevoorraden, maar er is een aanvulling Lead time, dus de herbevoorrading is niet onmiddellijk. Terwijl uw systeem wacht op bevoorrading, blijft de vraag naar de beschikbare voorraad afnemen. Het is slecht nieuws als de vraag de race wint, want dan ben je niet in staat om te bieden wat iemand vraagt. Vervolgens krijgen ze het van een concurrent of worden ze nabesteld en ontevreden: hoe dan ook, bevoorrading is een slecht resultaat voor u en uw klant.

Het risico van bevoorrading wordt beheerst door de keuze van de bestelpunten van uw personeel. Als ze te hoog zijn ingesteld, zijn stock-outs zeldzaam, maar is de voorraad opgeblazen. Stel ze te laag in en stock-outs zijn er in overvloed. Dus hoe moeten de bestelpunten worden ingesteld?

Dwaze opvolging vermijden

Verschillende factoren bepalen het voorraadrisico. Elk artikel in uw inventaris heeft zijn eigen vraaggeschiedenis en doorlooptijd. Samen met de door u gekozen beschikbaarheidsdoelen bepalen deze factoren de beste keuze voor een bestelpunt. Maar de relaties zijn statistisch en vereisen een goede analyse om uit te werken. Software voor voorraadoptimalisatie kan het juiste bestelpunt berekenen voor elk van de tienduizenden artikelen. Maar in plaats van te vertrouwen op een goede analyse, vallen veel bedrijven terug op simpele vuistregels of gewoon “doen wat we altijd doen”.

In plaats van de juiste wiskunde te gebruiken, vertrouwen bedrijven vaak op vuistregels die hen slecht van dienst zijn. Hier zijn enkele voorbeelden in volgorde van meest voorkomend tot minst voorkomend.

1) Veelvouden van de gemiddelde vraag

Hervolgpunten instellen op een (willekeurig) veelvoud van gemiddelde vraag begint te vertrouwen op feitelijke feiten. Maar het negeert het belangrijkste kenmerk van de vraag dat het risico op voorraaduitval veroorzaakt: variabiliteit in de vraag. Twee artikelen met dezelfde gemiddelde vraag maar zeer verschillende niveaus van variabiliteit zullen zeer verschillende bestelpunten vereisen om hetzelfde lage risico op voorraaduitval te verzekeren. (Zie afbeelding 1)

2) Onderbuikgevoel

Sommige bedrijven hebben zichzelf gestyled supply chain goeroes. Zelfs als ze eigenlijk Jedi-meesters zijn, is het onmogelijk om tienduizenden items bij te houden waarvan de bestelpunten regelmatig moeten worden herzien. En als de logica achter de besluitvorming verborgen zit in een moeilijk te gebruiken spreadsheet waarvan alleen zij weten hoe ze die moeten gebruiken, loopt het bedrijf het risico het inventarisatieplan niet uit te voeren zonder die ene persoon – een risicovol voorstel.

3) Gemiddelde vraag + een veelvoud van vraagvariabiliteit

Deze benadering wordt in veel "Inventory 101" -cursussen onderwezen. Maar het veronderstelt impliciet enkele feiten over de vraag die heel vaak niet waar zijn: dat de vraag een normale ("klokvormige") verdeling heeft en dat de vraag in de ene periode geen verband houdt met de vraag in de voorgaande tijdsperiode(n). Veronderstellingen van onafhankelijkheid en vertrouwen op normale distributiemodellen zijn gewoon niet voldoende.

4) Kinderliedjes

Helemaal niet de norm, vandaar dat we als laatste op de lijst staan, maar we hoorden van een bedrijf dat één simpele regel hanteerde voor alle artikelen: "Als het er vier zijn, bestel dan meer". Het is gek om te geloven dat één regel te allen tijde op alle items van toepassing is. Maar het rijmt tenminste.

Uw mensen kunnen beter doen dan te vertrouwen op een van deze benaderingen. Weet u of uw bedrijf er een gebruikt?

Het goed doen

De juiste manier om herordeningspunten in te stellen maakt gebruik van de instrumenten van de waarschijnlijkheidstheorie. De details zijn afhankelijk van of u afgewerkte goederen of reserveonderdelen verkoopt. Reserveonderdelen zijn meestal moeilijker te beheren omdat ze eigenzinnige vraagpatronen hebben: hoog onderbreking (veel nul eisen), hoog scheefheid (veel kleine eisen maar ook met wat kanjers), en auto-correlatie ("feest of hongersnood" gedrag). Modern Puntsoftware opnieuw bestellen houdt rekening met deze eigenaardigheden om bestelpunten in te stellen die het gewenste niveau van artikelbeschikbaarheid verzekeren. Belangrijk is dat ze uw mensen ook expliciete afwegingscurven laten zien, zodat ze de balans kunnen vinden die u wilt - op item-per-locatieniveau - tussen voorraadrisico en voorraadinvestering.

Voorraad is een belangrijke post op de balans en heeft aandacht op hoog niveau nodig. Bij veel fabrikanten kunnen serviceonderdelen tot de helft van de omzet vertegenwoordigen. Moderne software laat de C-Suite verder gaan dan onvolledige wiskunde en andere ontoereikende benaderingen voor voorraadbeheer.

Afbeelding 1: Twee even belangrijke artikelen met dezelfde gemiddelde vraag krijgen hetzelfde voorraadbeleid toegewezen dat het Min (bestelpunt) bepaalt als 2 x de gemiddelde doorlooptijdvraag. Ondanks "hetzelfde" voorraadbeleid variëren de serviceprestaties aanzienlijk, waarbij het stabiele artikel A te kampen heeft met overvoorraden en het vluchtige artikel B met een voorraadtekort.