Taiichi Ohno van Toyota wordt gecrediteerd voor het uitvinden van Just-In-Time (JIT) -productie in de jaren vijftig. JIT zorgt ervoor dat een fabrikant alleen produceert wat nodig is, alleen wanneer nodig en alleen in de benodigde hoeveelheid. Die innovatie heeft sindsdien grote gevolgen gehad, sommige goed, sommige minder.
Een recent artikel in de New York Times "How the World Ran out of Everything" beschrijft enkele van de "mindere" effecten. JIT heeft bijvoorbeeld de voorraadkosten zeer laag gehouden, waardoor het rendement op activa is verbeterd. Dit wordt op zijn beurt beloond door Wall Street, dus veel bedrijven hebben de afgelopen decennia hun voorraden drastisch verminderd. Gefocust als ze waren op financiën, negeerden veel bedrijven de risico's die inherent zijn aan het verminderen van voorraden tot het punt dat 'mager' begon te grenzen aan 'uitgemergeld'. Gecombineerd met de toegenomen globalisering en nieuwe risico's van leveringsonderbrekingen, zijn de voorraden in overvloed toegenomen.
Sommige industrieën zijn te ver gegaan, waardoor ze blootstaan aan disruptie. In een competitie om de laagste kosten te krijgen, hebben bedrijven onbedoeld hun risico geconcentreerd, onderbroken door tekorten aan grondstoffen of componenten en soms gedwongen om assemblagelijnen stop te zetten. Wall Street kijkt niet goed naar productiestops.
We weten allemaal dat willekeurige gebeurtenissen het probleem hebben vergroot. De eerste daarvan was de Covid-pandemie. Aangezien de pandemie de fabrieksactiviteiten heeft belemmerd en wanorde heeft veroorzaakt in de wereldwijde scheepvaart, worden veel economieën over de hele wereld gekweld door tekorten aan een enorm scala aan goederen – van computerchips tot hout tot kleding.
De schade wordt nog groter als er meer onverwachte dingen fout gaan. De blokkade van het Suezkanaal is een goed voorbeeld, het blokkeren van de belangrijkste handelsroute tussen Europa en Azië. Onlangs hebben cyberaanvallen een nieuwe laag van verstoring toegevoegd.
De reactie creëert zijn eigen problemen, net zoals de cyberaanval op de koloniale pijpleiding gastekorten veroorzaakte door paniekaankopen. Leveranciers beginnen langzamer dan normaal met het uitvoeren van bestellingen. Fabrikanten en distributeurs keren de koers om en vergroten hun voorraden en diversifiëren hun leveranciers om toekomstige voorraden te voorkomen. Het simpelweg uitbreiden van magazijnen biedt misschien niet de oplossing, en de noodzaak om te bepalen hoeveel voorraad moet worden aangehouden, wordt elke dag urgenter.
