Waarom dagen van bevoorradingsdoelen niet werken bij het berekenen van veiligheidsvoorraden

CFO's vertellen ons dat ze minder aan voorraad moeten uitgeven zonder de verkoop te beïnvloeden. Een manier om dat te doen is om af te stappen van het gebruik van een gerichte leveringsdag om bestelpunten en veiligheidsvoorraadbuffers te bepalen. Hier is hoe een bevoorradingsdagenmodel werkt:

1. Bereken de gemiddelde vraag per dag en vermenigvuldig de vraag per dag met de doorlooptijd van de leverancier in dagen om de doorlooptijdvraag te krijgen
2. Kies een dagen voorraadbuffer (dwz 15, 30, 45 dagen, enz.). Gebruik grotere buffers voor belangrijkere items en kleinere buffers voor minder belangrijke items.
3. Voeg de gewenste dagen aan voorraadbuffer toe aan de vraag over de doorlooptijd om het bestelpunt te krijgen. Bestel meer als de voorhanden voorraad onder het bestelpunt daalt

Dit is wat er mis is met deze benadering:

1. Het gemiddelde houdt geen rekening met seizoensinvloeden en trends – u zult duidelijke patronen missen, tenzij u er veel tijd aan besteedt om deze handmatig aan te passen.
2. Het gemiddelde houdt geen rekening met hoe voorspelbaar een artikel is - u zult voorspelbare artikelen te veel in voorraad hebben en minder voorspelbare artikelen. Dit komt omdat dezelfde leveringsdagen voor verschillende artikelen een heel ander voorraadrisico opleveren.
3. Het gemiddelde vertelt een planner niet hoe het voorraadrisico wordt beïnvloed door het voorraadniveau - u hebt geen idee of u ondervoorraad, overbevoorrading of net genoeg hebt. Je plant in wezen met oogkleppen op.

Er zijn veel andere "vuistregel"-benaderingen die even problematisch zijn. Hierin kunt u meer over hen te weten komen na. 

Een betere manier om de juiste hoeveelheid veiligheidsvoorraad te plannen, is gebruik te maken van waarschijnlijkheidsmodellen die precies aangeven hoeveel voorraad nodig is gezien het risico van voorraad die u bereid bent te accepteren. Hieronder ziet u een screenshot van Smart Inventory Optimization die precies dat doet. Ten eerste beschrijft het de voorspelde serviceniveaus (waarschijnlijkheid van niet bevoorraden) in verband met de huidige dagen van leveringslogica. De planner kan nu de onderdelen zien waar het voorspelde serviceniveau te laag of te duur is. Ze kunnen dan onmiddellijke correcties aanbrengen door zich te richten op de gewenste serviceniveaus en het niveau van voorraadinvesteringen. Zonder deze informatie zal een planner niet weten of de beoogde dagen veiligheidsvoorraad te veel, te weinig of precies goed zijn, wat resulteert in overvoorraden en tekorten die marktaandeel en inkomsten kosten. 

Bij het bepalen van de juiste opslagparameters voor reserveonderdelen en serviceonderdelen, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen verbruiksartikelen en repareerbare serviceonderdelen. Deze verschillen worden vaak over het hoofd gezien door service software voor onderdelenplanning en kan onjuist zijn schattingen van wat er moet worden opgeslagen. Er zijn verschillende benaderingen vereist bij het plannen van verbruiksartikelen versus repareerbare reserveonderdelen.

Laten we eerst deze twee soorten reserveonderdelen definiëren.

• Verbruiksartikelen zijn reserveonderdelen in de apparatuur die worden vervangen in plaats van gerepareerd wanneer ze defect raken. Voorbeelden van verbruiksartikelen zijn batterijen, oliefilters, schroeven en remblokken. Verbruiksbare reserveonderdelen zijn doorgaans goedkopere onderdelen waarvoor vervanging goedkoper is dan reparatie of reparatie is misschien niet mogelijk.
• Herstelbare onderdelen zijn onderdelen die kunnen worden gerepareerd en weer in gebruik kunnen worden genomen nadat ze defect zijn geraakt door oorzaken zoals slijtage, schade of corrosie. Repareerbare serviceonderdelen zijn meestal duurder dan verbruiksonderdelen, dus reparatie heeft meestal de voorkeur boven vervanging. Voorbeelden van repareerbare onderdelen zijn tractiemotoren in treinwagons, straalmotoren en kopieermachines.

Traditionele software voor het plannen van reserveonderdelen voldoet niet

Traditionele software voor het plannen van onderdelen is niet goed aangepast om met de willekeur aan zowel de vraagzijde als de aanbodzijde van MRO-activiteiten om te gaan.

Willekeurigheid aan de vraagzijde
Planning voor verbruikbare reserveonderdelen vereist berekening van parameters voor voorraadbeheer (zoals bestelpunten en bestelhoeveelheden, min- en max-niveaus en veiligheidsvoorraden). Het plannen van het beheer van repareerbare serviceonderdelen vereist berekening van het juiste aantal reserveonderdelen. In beide gevallen moet de analyse gebaseerd zijn op waarschijnlijkheidsmodellen van het willekeurig gebruik van verbruiksgoederen of het willekeurig uitvallen van herstelbare onderdelen. Voor meer dan 90% van deze onderdelen is dit willekeurig de vraag is "met tussenpozen" (soms "klonterig" of "alles behalve normaal verdeeld" genoemd). Traditionele prognosemethoden voor reserveonderdelen zijn niet ontwikkeld om met een wisselende vraag om te gaan. Vertrouwen op traditionele methoden leidt tot kostbare planningsfouten. Voor verbruiksgoederen betekent dit vermijdbare voorraden, buitensporige transportkosten en meer verouderde voorraden. Voor repareerbare onderdelen betekent dit buitensporige uitvaltijd van apparatuur en de daarmee gepaard gaande kosten van onbetrouwbare prestaties en verstoring van de bedrijfsvoering.

Willekeurigheid aan de aanbodzijde
Bij het plannen van verbruikbare reserveonderdelen moet rekening worden gehouden met willekeur bij het aanvullen doorlooptijden van leveranciers. Bij het plannen van repareerbare onderdelen moet rekening worden gehouden met willekeur in reparatie- en retourprocessen, of deze nu intern worden uitgevoerd of worden uitbesteed. Planners die deze items beheren, negeren vaak bruikbare bedrijfsgegevens. In plaats daarvan kunnen ze hun vingers kruisen en hopen dat alles goed komt, of ze kunnen een beroep doen op hun instinct om "hoorbare geluiden te roepen" en dan hopen dat alles goed komt. Hopen en raden kunnen niet op tegen goede kansmodellering. Het verspilt jaarlijks miljoenen aan onnodige kapitaalinvesteringen en vermijdbare uitvaltijd van apparatuur.

Of u nu 'Min/Max' of 'bestelpunt' en 'bestelhoeveelheid' gebruikt om te bepalen wanneer en hoeveel u moet bijvullen, uw aanpak kan enorme efficiëntie opleveren of juist niet. Belangrijkste fouten om te vermijden:

1. Niet regelmatig opnieuw kalibreren
2. Min/Max alleen bekijken als er een probleem is
3. Het gebruik van prognosemethoden voldoet niet aan de taak
4. Ervan uitgaande dat gegevens te traag of onvoorspelbaar zijn om er toe te doen

“We hebben meer dan 150.000 combinaties van SKU x locatie. Onze vraag is intermitterend. Omdat het langzaam gaat, hoeven we onze bestelpunten niet vaak opnieuw te berekenen. We doen dit misschien één keer per jaar, maar we bekijken de bestelpunten wanneer er een probleem is.” - Materiaalbeheerder.

Deze reactieve benadering zal leiden tot miljoenen overtollige voorraden, voorraadtekorten en veel tijdverspilling bij het beoordelen van gegevens wanneer 'er iets misgaat'. Toch heb ik in de loop der jaren van zoveel voorraadprofessionals ditzelfde afzien gehoord. Het is duidelijk dat we meer moeten doen om te delen waarom dit denken zo problematisch is.

Het is waar dat voor veel onderdelen een herberekening van de bestelpunten met up-to-date historische gegevens en doorlooptijden niet veel zal veranderen, vooral als patronen zoals trend of seizoensinvloeden niet aanwezig zijn. Veel onderdelen hebben echter baat bij een herberekening, vooral als de doorlooptijden of de recente vraag zijn veranderd. Bovendien neemt de kans op een significante wijziging die een herberekening noodzakelijk maakt, toe naarmate u langer wacht. Ten slotte hebben die maanden zonder eisen ook invloed op de kansen en mogen niet ronduit worden genegeerd. Het belangrijkste punt is echter dat het onmogelijk is om te weten wat er wel of niet zal veranderen in uw prognose, dus het is beter om regelmatig opnieuw te kalibreren.

Deze opvallende casus uit gegevens uit de echte wereld illustreert een scenario waarin regelmatige en geautomatiseerde herkalibratie uitblinkt: de voordelen van snelle reacties op veranderende vraagpatronen zoals deze tellen snel op. In het bovenstaande voorbeeld vertegenwoordigt de X-as dagen en vertegenwoordigt de Y-as de vraag. Als u enkele maanden zou moeten wachten tussen het opnieuw kalibreren van uw bestelpunten, zou u ongetwijfeld veel te vroeg bestellen. Door uw bestelpunt veel vaker opnieuw te kalibreren, vangt u de verandering in de vraag op, waardoor u veel nauwkeuriger kunt bestellen.

In plaats van te wachten tot u een probleem hebt, kunt u alle onderdelen elke planningscyclus minstens één keer per maand opnieuw kalibreren. Hierdoor wordt gebruik gemaakt van de nieuwste gegevens en wordt het voorraadbeleid proactief aangepast, waardoor problemen worden vermeden die handmatige controles en voorraadtekorten of -overschotten zouden veroorzaken.

De aard van uw (potentieel gevarieerde) gegevens moet ook worden gekoppeld aan de juiste prognosetools. Als records voor sommige onderdelen trend- of seizoenspatronen laten zien, kan het gebruik van targetingprognosemethoden om deze patronen te accommoderen een groot verschil maken. Evenzo, als de gegevens frequente nulwaarden laten zien (intermitterende vraag), kunnen voorspellingsmethoden die niet rond dit speciale geval zijn gebouwd, gemakkelijk onbetrouwbare resultaten opleveren.

Automatiseer, herkalibreer en bekijk uitzonderingen. Speciaal gebouwde software doet dit automatisch. Zie het op een andere manier: is het beter om eenmaal per jaar een hoop geld in uw 401K te storten of "dollarkostengemiddelde" door het hele jaar door kleinere, even grote bedragen te storten. Het regelmatig opnieuw kalibreren van beleid zal in de loop van de tijd een maximaal rendement opleveren, net zoals dollar cost avering dat zal doen voor uw beleggingsportefeuille.

Hoe vaak herijkt u uw voorraadbeleid opnieuw? Waarom?

U kent de situatie: u berekent de beste manier om elk voorraadartikel te beheren door de juiste bestelpunten en aanvullingsdoelen te berekenen, vervolgens de gemiddelde vraag stijgt of daalt, of de vraagvolatiliteit verandert, of de doorlooptijden van leveranciers veranderen, of uw eigen kosten veranderen . Nu zijn uw oude polissen (herbestelpunten, veiligheidsvoorraden, Min/Max-niveaus, enz.) achterhaald - net op het moment dat u denkt dat u ze goed heeft. Door gebruik te maken van geavanceerde software voor planning en voorraadoptimalisatie, kunt u proactief inspelen op de steeds veranderende invloeden van buitenaf op uw voorraad en vraag. Om dit te doen, moet u de voorraadparameters regelmatig opnieuw kalibreren op basis van de steeds veranderende vraag en doorlooptijden.

Onlangs hebben enkele potentiële klanten hun bezorgdheid geuit dat door regelmatig de parameters voor voorraadbeheer te wijzigen, ze "ruis" introduceren en complicaties toevoegen aan hun activiteiten. Een bezoeker van onze stand op de Microsoft Dynamics User Group Conference van vorige week merkte op:

“We willen de operaties niet in de war sturen door het beleid te vaak te veranderen en ruis in het systeem te introduceren. Dat geluid maakt het systeem nerveus en zorgt voor verwarring bij het inkoopteam.”

Deze visie is gebaseerd op de paradigma's van gisteren. Hoewel u over het algemeen een onmiddellijke productierun niet moet wijzigen, zal het negeren van wijzigingen op korte termijn in het beleid dat de toekomstige productieplanning en orderaanvulling stuurt, grote schade aanrichten aan uw activiteiten. Of je het nu leuk vindt of niet, de ruis is er al in de vorm van extreme vraag en variabiliteit in de toeleveringsketen. Door aanvullingsparameters vast te stellen, ze niet vaak bij te werken of alleen te beoordelen op het moment van bestelling, kan uw Supply Chain Operations alleen op problemen reageren in plaats van ze proactief te identificeren en corrigerende maatregelen te nemen.

Het aanpassen van het beleid met herkalibraties op korte termijn is aanpassen aan een veranderlijke situatie in plaats van eraan vast te zitten. We kunnen kijken naar de NFL-games van afgelopen weekend voor een eenvoudige analogie. Stelt u zich eens voor dat de quarterback van uw favoriete team consequent weigert een hoorbare te roepen (wijzig het spel net voordat de bal wordt geknapt) nadat hij de verdedigende formatie heeft gezien. Dit zou resulteren in veel gemiste kansen, inefficiëntie en vastgelopen ritten die het team een overwinning zouden kunnen kosten. Wat zou je willen dat je quarterback doet?

Vraag, doorlooptijden, kosten en zakelijke prioriteiten veranderen vaak, en zoals de afgelopen 18 maanden hebben bewezen, veranderen ze vaak aanzienlijk. Als Supply Chain-leider heeft u de keuze: parameters vast houden, wat resulteert in een groot aantal razendsnelle versnellingen en orderannuleringen, of proactief de parameters voor voorraadbeheer wijzigen. Het hoorbare oproepen door uw beleid opnieuw te kalibreren als vraag- en aanbodsignalen veranderen, is de juiste zet.

Hier is een voorbeeld. Stel dat u een kritiek artikel beheert door het bestelpunt (ROP) op 25 eenheden en de bestelhoeveelheid (OQ) op 48 te regelen. U voelt zich misschien een rots van stabiliteit door aan die twee nummers vast te houden, maar door dit te doen, kunt u andere getallen dramatisch laten fluctueren. Met name uw toekomstige serviceniveaus, opvullingspercentages en bedrijfskosten zouden allemaal uit het zicht kunnen worden gereset terwijl u zich fixeert op het vasthouden aan de ROP en OQ van gisteren. Toen het beleid oorspronkelijk werd vastgesteld, was de vraag stabiel en waren de doorlooptijden voorspelbaar, wat een serviceniveau van 99% op een belangrijk item opleverde. Maar nu neemt de vraag toe en zijn de doorlooptijden langer. Verwacht je echt hetzelfde resultaat (99%-serviceniveau) met dezelfde input-sets nu vraag en doorlooptijden zo verschillend zijn? Natuurlijk niet. Stel dat u wist dat u, gezien de recente veranderingen in vraag en doorlooptijd, de ROP moest verhogen tot 35 eenheden om hetzelfde serviceniveaudoel van 99% te bereiken. Als u de ROP op 25 eenheden zou houden, zou uw serviceniveau dalen tot 92%. Is het beter om dit van tevoren te weten of om gedwongen te worden om te reageren als u te maken heeft met stockouts?

Wat software voor voorraadoptimalisatie en -planning doet, is de verbanden tussen prestatiestatistieken zoals servicesnelheid en controleparameters zoals ROP en ROQ zichtbaar maken. Het onzichtbare wordt zichtbaar, zodat u beredeneerde aanpassingen kunt maken die uw statistieken houden waar u ze nodig hebt door de bedieningshendels aan te passen die beschikbaar zijn voor uw gebruik. Door probabilistische prognosemethoden te gebruiken, kunt u Key Performance Predictions (KPP's) van prestaties en kosten genereren, terwijl u corrigerende acties op korte termijn identificeert, zoals gerichte voorraadbewegingen die problemen helpen voorkomen en kansen benutten. Als u dit niet doet, komt uw supply chain-planning in een keurslijf terecht, net zoals de quarterback die weigert te horen.

Toegegeven, een voortdurend veranderende zakelijke omgeving vereist constante waakzaamheid en af en toe een reactie. Maar de juiste software voor voorraadoptimalisatie en vraagvoorspelling kan uw controleparameters met een paar muisklikken op schaal herberekenen en uw ERP-systeem aanwijzingen geven hoe alles op koers te houden ondanks de constante turbulentie.  De ruis zit al in uw systeem in de vorm van vraag- en aanbodvariabiliteit. Ga je proactief hoorbaar of vasthouden aan een ouder plan en duimen dat het goed komt?